| Nie można mówić o Portugalii i jej kulturze, nie wspominając klejnotu portugalskiej muzyki, czyli fado. Długo nie odczuwałam specjalnego zainteresowania tym gatunkiem aż do momentu, gdy obejrzałam film „Fados” Carlosa Saury z 2007 roku (wy też możecie zobaczyć ten film, całkowicie za darmo, tutaj – a uwierzcie, że warto!). Reżyser, choć z pochodzenia Hiszpan, perfekcyjnie odmalowuje bogactwo i różnorodność brzmień fado, spopularyzowanego poprzez Amálię Rodrigues w latach 60. XX wieku. Film, będący właściwie serią zmontowanych teledysków, bez konkretnej chronologii czy danych biograficznych prowadzi nas przez historię fado oraz ukazuje jego współczesną postać, podkreślając wpływy pozostałych krajów luzofońskich czy innych gatunków muzycznych. Ten jeden film całkowicie przekonał mnie do fado, którego, oczywiście, nigdzie nie słucha się z taką przyjemnością jak w samej Lizbonie. | ou can’t speak of Portugal and its culture without mentioning a real jewel of the Portuguese music, that is Fado. During a long time I have felt a truly scarce interest in this genre, until the moment when I watched the film “Fados” by Carlos Saura from 2007 (you can also see this film here, completely for free – and trust me, it’s worth it!). The director, although of Spanish origin, perfectly depicts the richness and the diversity of Fado, popularised by Amália Rodrigues in the 60’s. The picture, which is in fact a sequence of assembled music videos without any specific chronology nor biographical data, guides us through the history of Fado and shows its contemporary form, accentuating the influence of the other Lusophone countries or musical styles. This one movie itself convinced me one and for all to Fado. And the best place to listen to Fado is, without any doubt, Lisbon. |
