15. Weekend pośrodku Atlantyku - cz.3, centrum spowite mgłą. / Weekend in the middle of the Atlantic - part 3, center veiled in mist.

Po kilku chwilach sam na sam z nieogarnionym oceanem, wdrapałyśmy się na górę, gdzie zastałyśmy naszego kierowcę, jeszcze dochodzącego do siebie po brawurowych manewrach nad urwiskiem. Parka zaproponowała nam, byśmy kontynuowały przejażdżkę razem z nimi, na co chętnie przystałyśmy. Tym samym do końca dnia nie musiałyśmy się martwić o transport. Wsiedliśmy do samochodu i cofnęliśmy się na zachód, skąd mieliśmy zamiar przebić się środkiem wyspy na jej południowy brzeg.

After a few moments with the limitless ocean, we climbed up and found our driver still recovering after the reckless maneuvres by the precipice. The couple invited us to continue the ride across the island with them, what we gladly accepted. This way, we didn't have to worry about the transport during the rest of the day. We got into the car and drove back west, where we aimed to start our journey to the south coast of the isle.

14. Weekend pośrodku Atlantyku - cz. 2, północ wyspy São Miguel. / Weekend in the middle of the Atlantic - part 2, north of São Miguel island.

Nazajutrz, w niedzielę, wstałyśmy wcześnie, aby zdążyć na autobus do Ribeira Grande, miasta na północy wyspy São Miguel, i zobaczyć tamtejsze plaże z czarnym, powulkanicznym piaskiem.

The next day, on Sunday, we got up early to catch a bus to Ribeira Grande, a town on the north of the São Miguel island, and take a look at the beaches with black, volcanic sand.

13. Weekend pośrodku Atlantyku - cz. 1, bardzo deszczowy zachód. / Weekend in the middle of the Atlantic - part 1, rainy, rainy west.

„A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź…” – nie wiadomo, które dokładnie wyspy miał na myśli Konstanty Ildefons Gałczyński w swoim poruszającym wierszu. Faktem pozostaje jednak, że prośbę tę spełnił w sobotni poranek, 14 listopada 2015 roku, samolot Boeing 737-800 pod banderą nieocenionych dla spłukanych podróżników linii lotniczych RyanAir, który za niecałe 15 euro przetransportował mnie i Asię z Lizbony do Ponta Delgada, największego miasta największej wyspy z archipelagu Azory, czyli São Miguel.

„And you to the happy Islands take me...” – it is not obvious which islands did Konstalnty Ildefons Galczynski, polish poet, had in mind in his moving poem. The fact is, though, that the request has been fulfilled on Saturday morning, the 14th of November 2015, by a plane Boeing 737-800 flying under the invaluable for broke travellers RyanAir airlines, which for a mere 15 euro took Asia and me from Lisbon to Ponta Delgada, the biggest city of the biggest island of the Azores archipelago, that is São Miguel.

12. "Primeiro domingo do mês" - z afrykańskiej wioski do królewskiego pałacu w jeden dzień. / "Primeiro domingo do mês" - from an African village to a royal palace in one day.

W październikową pierwszą niedzielę miesiąca skorzystałam ze wspaniałej, comiesięcznej okazji, by za darmo odwiedzić najlepsze zabytki i muzea Lizbony. Wypatrzone przeze mnie obiekty znajdują się w dwóch, sąsiadujących ze sobą dzielnicach, które turyści raczej omijają, jako położone z dala od centrum miasta, trudno dostępne – bezpośrednio dojeżdżają tam tylko autobusy, których funkcjonowanie w Portugalii pozostawia wiele do życzenia – a przy tym, i to chyba nie tylko moje zdanie, niezbyt ciekawe, z wyjątkiem tych właśnie dwóch miejsc. O czym właściwie mowa? O Restelo i Ajuda, o Muzeum Etnologicznym i pałacu królewskim.

On the October’s first Sunday of the month I took advantage of this great once-in-a-monthtime possibility to visit the best monuments and museums of Lisbon absolutely for free. The two spots chosen that time are situated in two neighbouring districts usually omitted by tourists, since they are located pretty far from the city centre, barely accessible (there are only city buses reaching them directly and the functioning of the bus service in Portugal leaves a lot to wish for) and apart from that, and it’s not just my opinion, there is nothing really interesting to do over there, maybe except for visiting these two facilities. What am I actually talking about? About the quarters Restelo and Ajuda and about the Ethnology Museum and a royal palace.

11. Autostopem na północ - cz.2, Braga i Guimarães, kolebka Portugalii. / Hitch-hiking to the north - part 2, Braga and Guimarães, the birthplace of Portugal.

Po przybyciu do Bragi przechadzałyśmy się uliczkami centrum, między innymi Rua dom Diogo de Sousa, na której początku, witając przybyszów, stoi Arco da Porta Nova. Przy uliczce tej znajduje się także katedra Sé, główne wejście do świątyni znajduje się jednak z drugiej strony budowli. Doszłyśmy na Praça da República, skąd skręciłyśmy w okazałą Avenida da Liberdade. Doszłyśmy do Largo de Santa Cruz, gdzie znajduje się kościół o tym samym imieniu i Hospital de São Marcos. Odrobinę dalej znajduje się Dom Promienisty (Casa do Raio), którego fasada odznacza się głębokim niebieskim odcieniem zdobiącej ją azulejo. W czasie naszej wizyty był niestety poddawany remontowi i został praktycznie całkowicie zasłonięty przez rusztowania.

We were wandering through the streets of the city centre, for example Rua dom Diogo de Sousa beginning with an arch, Arco da Porta Nova, welcoming the visitors. There is also the Cathedral Sé situated at this street, but the main entrance to it is located on the other side of the building. We arrived to Praça da República and turned to the splendid Avenida da Liberdade. We reached Largo de Santa Cruz with a church bearing the same name and Hospital de São Marcos. A bit further away we found The Palace of Raio (Casa do Raio) with its deep blue azulejo facade. During our visit it was unfortunately undergoing some works and almost completely covered by scaffolds.

Arco da Porta Nova